در سال 1999، شرکت
سان اجازه استفاده از زبان برنامه نویسی جاوا را در اختیار ماکروسافت قرار
داد تا در سیستم عامل خود از آن استفاده کند.جاوا در اصل به هیچ پلت فرم یا
سیستم عاملی وابسته نبود، ولی ماکروسافت برخی از مفاد قرار داد را زیر پا
گذاشت و قابلیت مستقل از سیستم عامل بودن جاوا را از آن برداشت.شرکت سان
پروندهای علیه ماکروسافت درست کرد و ماکروسافت مجبور شد تا زبان شی گرای
جدیدی با کامپایل جدید که به ++C شبیه بود را درست کند. در طول ساخت دات
نت، کلاسهای کتابخانهای با زبان و کامپایلر SMC نوشته شدند.در سال 1999
آندرس هلزبرگ گروهی را برای طراحی زبانی جدید تشکیل داد که در آن زمان نامش
Cool بود و همانند C بود با خواص شی گرایی. ماکروسافت در نظر داشت اسم این
زبان را تا آخر Cool قرار دهد، ولی به دلیل مناسب نبودن برای اهداف تجاری
این کار را نکرد. در ارائه و معرفی رسمی .NET در PDC در سال 2000 این زبان
به سی شارپ تغییر نام یافت و کتابخانه کلاسها و runtime در ASP.NET به#C
منتقل شدند. مدیر و سرپرست طراحان در ماکروسافت آندرس هلزبرگ بود که تجربه
قبلی او در طراحی Framework و زبانهای برنامه سازی++Borland , Delphi,
Turbo Pascal, Visual C به آسانی در دستورالعملهای سی شارپ قابل رویت است و
به همان خوبی در هسته CLR.